ZAKONNICE ODCHODZĄ PO CICHU | MARTA ABRAMOWICZ

Tytuł: Zakonnice odchodzą po cichu
Autor: Marta Abramowicz
Wydawnictwo: Krytyka Polityczna
Rok wydania: 2016
Gatunek: literatura faktu / reportaż

"Nie korzystaj z okazji, aby pozwalać sobie na to, czego zabrania ci reguła. Oko Boga śledzi cię także tam, gdzie nie sięga oko przełożonej."


Teoretycznie ja tej książki w ogóle nie powinnam przeczytać. Literatury faktu nie czytam praktycznie w ogóle, a sprawy religijne mało mnie interesują. Jednak jeśli mam szansę zajrzeć za kulisy czegoś, o czym wiem tylko tyle, ile zdołałam sama zaobserwować, czyli prawie nic, to tę szansę wykorzystam.

Moje wyobrażenie o żeńskich zakonnach było dość proste - myślałam, że zakonnicą zostaje się na całe życie, że żyją one w czystości, dużo się modlą i pomagają innym albo uczą religii w szkołach. Nigdy się w to nie zagłębiałam, więc taki obrazek miałam w głowie od dziecka.

A tu nagle się okazuje, że można z zakonu odejść, tracąc w nim wcześniej całą swoją radość i wiarę. Z zakonu można też zostać wydalonym. My możemy tego nie zauważyć, bo zakonnice odchodzą po cichu i zawsze pojedynczo. A potem nie wracają już do tego, nie opowiadają nikomu o swoim życiu. Nie powiedzą złego słowa na zakon, bo to jak stanąć w pojedynkę przeciwko Kościołowi.

Autorce reportażu udało się dotrzeć do dwudziestu byłych zakonnic, któych historie poznajemy w tej książce. Dla wielu z nich jest to pierwszy raz, kiedy się otwierają i opowiadają komuś o życiu w zakonie. Wciąż chcą pozostać anonimowe, stąd nie możemy być pewni, które imiona są prawdziwe, a które nie. Pod koniec książki znajdziemy również informacje, ile czasu spędziły one w zakonie, a ile poza nim. 

Jakieś wrażenie ta książka na mnie zrobiła. To przerażające jakie zasady panują w polskich żeńskich zakonach. Ile zakazów i obowiązków mają siostry (oczywiście poza siostrą przełożoną). Nie mają one wpływu nawet na najprostsze decyzje, na wszystko muszą mieć zgodę i muszą działać zgodnie ze sztywnym planem dnia. Traktowanie kobiet przez Kościół pozostawia wiele do życzenia.

Książkę czytałam szybko i z zainteresowaniem, chociaż dowiadywałam się rzeczy bulwersujących. Moje stare wyobrażenie o siostrach zniknęło, a zastąpiło je nowe, przerażające. Zdecydowanie polecam wam jej przeczytanie, choćby z ciekawości.

Moja ocena: 7/10